Als we in 2002 met Angels & Agony in Chicago spelen doe ik na afloop nog een DJ-setje in de kelder van het gebouw. De dansvloer is vol als ik binnenkom, ik heb een setje cd's bij me met de (Europeese) electrohits van dat moment, ik heb er zin in. Ik knal er direct in met de ultieme danshit van het moment 'Call the ships to port' van Covenant, de dansvloer loopt leeg...
Om de lege dansvloer te verbloemen druk ik een paar minuten op de knop van de rookmaschine en verbaas me over de kwaliteit van de speakers, ik hoor geluiden in het nummer die ik nog nooit heb gehoord! Na een tijdje tikt er iemand op mijn rug om te vragen of ik minder rook wil gebruiken, het brandalarm gaat al een paar minuten af (...). Het komt die avond niet goed met mijn set, wat ik ook draai de dansvloer blijft akelig leeg. De volgende dj is aan de beurt en kruipt in het kleine hokje terwijl ik mijn laatste nummer start. Mijn collega is een dikke Amerikaanse dame die zich langs me wringt en me een zwieper met haar reet geeft, ik knal tegen de cd-speler aan die per ongeluk overspringt naar een nummer van The Sisters Mercy, de dansvloer loopt vol...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten