Scary Lady Sarah, een van de organisatoren van het Nocturna Festival, nodigt ons twee dagen na het optreden van Angels & Agony uit voor een fetish feest in een of andere bar. Als ons gezelschap (Reinier, Fried, Erik, Wijnand, Sandra, Tamara en ik) daar aankomt komen we niet binnen omdat we geen van allen een id-bewijs bij ons hebben, je moet tenslotte 18 zijn om binnen te komen. De portier is onvermurwbaar waarop Fried de gevleugelde zin 'I'm fucking fourty man!' naar hem roept. Sarah komt ons te hulp waarna we de bar binnen mogen en kennis maken met Amerikaanse kneuterigheid, deze fetishparty had net zo goed een huishoudbeurs kunnen zijn. We drinken een colaatje en gaan weer terug naar het hotel.
Fried is inmiddels alweer de fucking fifty gepasseerd...
zondag 31 maart 2013
zaterdag 30 maart 2013
CHICAGO (DJ SET)
Als we in 2002 met Angels & Agony in Chicago spelen doe ik na afloop nog een DJ-setje in de kelder van het gebouw. De dansvloer is vol als ik binnenkom, ik heb een setje cd's bij me met de (Europeese) electrohits van dat moment, ik heb er zin in. Ik knal er direct in met de ultieme danshit van het moment 'Call the ships to port' van Covenant, de dansvloer loopt leeg...
Om de lege dansvloer te verbloemen druk ik een paar minuten op de knop van de rookmaschine en verbaas me over de kwaliteit van de speakers, ik hoor geluiden in het nummer die ik nog nooit heb gehoord! Na een tijdje tikt er iemand op mijn rug om te vragen of ik minder rook wil gebruiken, het brandalarm gaat al een paar minuten af (...). Het komt die avond niet goed met mijn set, wat ik ook draai de dansvloer blijft akelig leeg. De volgende dj is aan de beurt en kruipt in het kleine hokje terwijl ik mijn laatste nummer start. Mijn collega is een dikke Amerikaanse dame die zich langs me wringt en me een zwieper met haar reet geeft, ik knal tegen de cd-speler aan die per ongeluk overspringt naar een nummer van The Sisters Mercy, de dansvloer loopt vol...
Om de lege dansvloer te verbloemen druk ik een paar minuten op de knop van de rookmaschine en verbaas me over de kwaliteit van de speakers, ik hoor geluiden in het nummer die ik nog nooit heb gehoord! Na een tijdje tikt er iemand op mijn rug om te vragen of ik minder rook wil gebruiken, het brandalarm gaat al een paar minuten af (...). Het komt die avond niet goed met mijn set, wat ik ook draai de dansvloer blijft akelig leeg. De volgende dj is aan de beurt en kruipt in het kleine hokje terwijl ik mijn laatste nummer start. Mijn collega is een dikke Amerikaanse dame die zich langs me wringt en me een zwieper met haar reet geeft, ik knal tegen de cd-speler aan die per ongeluk overspringt naar een nummer van The Sisters Mercy, de dansvloer loopt vol...
CHICAGO (CLUB SATURNALIA)
15/12/2001:
We spelen met Angels & Agony als headliner op Club Saturnalia in Chicago. De avond ervoor hebben we nog een show in de Tagrijn in Hilversum. Na die show gaan we gelijk door naar schiphol, het schema is strak. Aangekomen op schiphol blijkt ons vliegtuig van Singapore Airlines uren vertraging te hebben. Reinier (in het dagelijks leven werkzaam voor Transavia) regelt wat links en rechts en een tijdje later zitten we met zijn allen in een vliegtuig van de KLM richting de US! Helaas zitten onze koffers in het andere vliegtuig... In het vliegtuig wordt amper geslapen, Fried vind in zijn zakje gedroogd fruit iets wat verdacht veel weg heeft van een vagina.
Eenmaal aangekomen in Chigao wacht Mel ons op, Mel is een lange en tengere gothboy met knalrood haar, hij is sympathiek. We moeten direct door naar de club voor een soundcheck, inmiddels hebben we uren slaapgebrek, geen koffers en dus geen kleding en we missen wat kleine dingen voor on stage. Gelukkig is onze apparatuur in de club geregeld.Na het soundchecken eten we pizza en moeten we alweer terug naar de club om ons voor te bereiden op de show. Vlak voor het optreden komen onze koffers binnen, gelukkig! De spanning was door stress en vermoeidheid naar grote hoogte gestegen. Als we klaar staan om het podium op te gaan is de spanning me te veel, ik moet naar het toilet! Ik kijk om me heen en zie een (niet aangesloten) toiletpot staan... mijn eerste grote boodschap ooit in de Verenigde Staten van Amerika! Door alle vermoeidheid valt Sandra (mijn vrouw) vlak voor ons optreden in slaap, ze krijgt er, tot mijn grote irritatie, niks van mee.
De show gaat goed alleen komt halverwege onze backdrop naar beneden zeilen. Publiek en organisatie zijn tevreden, we blijven nog even feesten maar uiteindelijk willen we naar het hotel. Mel is fanatiek aan het feesten en wil ons nog niet wegbrengen, ik gooi wat niet sympathieke scheldwoorden naar die redneck en hij begrijpt eindelijk dat we het echt niet meer trekken. Als we bij het hotel aankomen blijken we overboekt te zijn, het huilen staat me nader dan het lachen. Mel regelt snel een ander hotel waar we na 48 uur zonder slaap, 2 shows en een vliegreis in slaap vallen.
Ik heb die avond nog een (memorabele) DJ-sessie waarover later meer...
We spelen met Angels & Agony als headliner op Club Saturnalia in Chicago. De avond ervoor hebben we nog een show in de Tagrijn in Hilversum. Na die show gaan we gelijk door naar schiphol, het schema is strak. Aangekomen op schiphol blijkt ons vliegtuig van Singapore Airlines uren vertraging te hebben. Reinier (in het dagelijks leven werkzaam voor Transavia) regelt wat links en rechts en een tijdje later zitten we met zijn allen in een vliegtuig van de KLM richting de US! Helaas zitten onze koffers in het andere vliegtuig... In het vliegtuig wordt amper geslapen, Fried vind in zijn zakje gedroogd fruit iets wat verdacht veel weg heeft van een vagina.
Eenmaal aangekomen in Chigao wacht Mel ons op, Mel is een lange en tengere gothboy met knalrood haar, hij is sympathiek. We moeten direct door naar de club voor een soundcheck, inmiddels hebben we uren slaapgebrek, geen koffers en dus geen kleding en we missen wat kleine dingen voor on stage. Gelukkig is onze apparatuur in de club geregeld.Na het soundchecken eten we pizza en moeten we alweer terug naar de club om ons voor te bereiden op de show. Vlak voor het optreden komen onze koffers binnen, gelukkig! De spanning was door stress en vermoeidheid naar grote hoogte gestegen. Als we klaar staan om het podium op te gaan is de spanning me te veel, ik moet naar het toilet! Ik kijk om me heen en zie een (niet aangesloten) toiletpot staan... mijn eerste grote boodschap ooit in de Verenigde Staten van Amerika! Door alle vermoeidheid valt Sandra (mijn vrouw) vlak voor ons optreden in slaap, ze krijgt er, tot mijn grote irritatie, niks van mee.
De show gaat goed alleen komt halverwege onze backdrop naar beneden zeilen. Publiek en organisatie zijn tevreden, we blijven nog even feesten maar uiteindelijk willen we naar het hotel. Mel is fanatiek aan het feesten en wil ons nog niet wegbrengen, ik gooi wat niet sympathieke scheldwoorden naar die redneck en hij begrijpt eindelijk dat we het echt niet meer trekken. Als we bij het hotel aankomen blijken we overboekt te zijn, het huilen staat me nader dan het lachen. Mel regelt snel een ander hotel waar we na 48 uur zonder slaap, 2 shows en een vliegreis in slaap vallen.
Ik heb die avond nog een (memorabele) DJ-sessie waarover later meer...
(In mijn beleving had Mel rood haar)
vrijdag 29 maart 2013
PHIL
1997: Ik ben met The Dreamside mee naar het Wave Gotik Treffen in Leipzig. Bij de Parkbuhne luister ik op een zonnige middag naar de soundcheck van London After Midnight en kom in contact met Phil. Phil is de geluidsman van London After Midnight, hij is dikkig en heeft niet vooraan gestaan toen God de schoonheid uitdeelde. Mijn ontmoeting met Phil zal niet langer dan zo'n 5 minuten duren maar in die paar minuten maakt Phil indruk, hij vertelt me een mop die ik nooit meer vergeet: 'Do you know the difference between a refrigerator and a woman's pussy?' 'A refrigerator doesn't fart when you take out the meat!' Ik heb die mop inmiddels meer dan 1000x verteld en iedere keer denk ik weer aan Phil, mijn held!
2003: Totaal onverwacht loop ik Phil tegen het (steeds vetter wordende) lijf! Phil is als geluidsman met The Cureheads op stap en zij doen Baroeg aan. Ik herken de moppentapper meteen maar teleurgesteld kom ik erachter dat hij zich mij niet meer voor de geest kan halen en ook het memorabele moppenmoment zegt hem niets. Phil irriteert me als hij begint te zeveren over hoe slecht de Red Bull is die ik sta te drinken, ik moet aanhoren hoeveel suiker en cafeïne er in mijn blikje zit en het is een schande dat dit op de markt is! Phil, mijn held, blijkt een gezondheidsfreak! Hij vertelt nog een mop die niet blijft hangen en de rest van de avond ontwijk ik de dikke boskabouter.
Later op de avond zie ik hoe Phil een sloot cocaïne naar binnen snuift waar 25 blikjes Red Bull minder schade aan zou richten. Phil is held af, de loser!
2003: Totaal onverwacht loop ik Phil tegen het (steeds vetter wordende) lijf! Phil is als geluidsman met The Cureheads op stap en zij doen Baroeg aan. Ik herken de moppentapper meteen maar teleurgesteld kom ik erachter dat hij zich mij niet meer voor de geest kan halen en ook het memorabele moppenmoment zegt hem niets. Phil irriteert me als hij begint te zeveren over hoe slecht de Red Bull is die ik sta te drinken, ik moet aanhoren hoeveel suiker en cafeïne er in mijn blikje zit en het is een schande dat dit op de markt is! Phil, mijn held, blijkt een gezondheidsfreak! Hij vertelt nog een mop die niet blijft hangen en de rest van de avond ontwijk ik de dikke boskabouter.
Later op de avond zie ik hoe Phil een sloot cocaïne naar binnen snuift waar 25 blikjes Red Bull minder schade aan zou richten. Phil is held af, de loser!
RAMMSTEIN
Rammstein, wie kent ze niet? 1995: De telefoon gaat (zo'n ouderwets ding aan een draadje) en toenmalig programmeur van Baroeg, Rene Veerkamp, doet een beroep op mijn expertise.
'We kunnen een show boeken van een band genaamd Rammstein, ze willen een try-out in Baroeg op een zondagmiddag. Zegt het jou iets?'. "Rammstein zeg je? Nooit van gehoord, trekt geen kip joh, niet doen!" Goed, vermoedelijk zou er ook amper publiek geweest zijn maar het had toch leuk geweest om te kunnen zeggen dat Rammstein ooit in Baroeg gespeeld heeft. Ik meen dat de show uiteindelijk in de Willemeen in Arnhem heeft plaatsgevonden, op internet is er niks over terug te vinden.
Af en toe speelt de band nog wel eens in Arnhem. In een uitverkocht Gelredome...
'We kunnen een show boeken van een band genaamd Rammstein, ze willen een try-out in Baroeg op een zondagmiddag. Zegt het jou iets?'. "Rammstein zeg je? Nooit van gehoord, trekt geen kip joh, niet doen!" Goed, vermoedelijk zou er ook amper publiek geweest zijn maar het had toch leuk geweest om te kunnen zeggen dat Rammstein ooit in Baroeg gespeeld heeft. Ik meen dat de show uiteindelijk in de Willemeen in Arnhem heeft plaatsgevonden, op internet is er niks over terug te vinden.
Af en toe speelt de band nog wel eens in Arnhem. In een uitverkocht Gelredome...
donderdag 28 maart 2013
DJ SPUTTER(T)
Nighttown (Basement). Mijn relatie met Nighttown is altijd een rare geweest, ik kom er nog op terug. Uiteindelijk heb ik er nooit veel feesten georganiseerd. Maar ooit hadden we een feestje in de Basement. Tim Daeleman aka DJ Spud en mijn persoontje zijn de plaatjesdraaiers van de avond. We zijn netjes op tijd binnen en installeren onze spullen maar als Tim even naar zijn auto moet wordt hij daarna niet meer toegelaten door de portiers (van die hele grote... ehhh... negers zeg maar). Uiteindelijk lukt het Tim binnen te komen, smijt zijn jas op de grond, foetert en stampt zoals alleen Belgische bikkels dat kunnen. Ik heb hem nooit meer zo kwaad gezien! (Zelfs niet toe ik een BNN sticker op zijn rug geplakt had en hij een half uur met dat ding, onder hilarisch gelach van omstanders, onwetend op de dansvloer stond).
Ik hou van Tim, sorry Sue, je bent niet de enige.
Ik hou van Tim, sorry Sue, je bent niet de enige.
RIF RAF
Halverwege de jaren 90 schrijf ik voor de Nederlandse editie van de RIF RAF. 1x Per maand krijgen wij recensenten een stapeltje cd's toegeschoven in het cafe van Nighttown. Het overgrote deel is bagger en ik weet bij God niet wat ik moet schrijven, de meeste cd's eindigen in de 2e hands bak van Plaatboef. De Nederlandse editie van Rif Raf is geen lang leven beschoren evenals mijn carrière als recensent (...)
Rond die tijd begin ik mijn eigen blaadje ' Electronic Diseases'.
Rond die tijd begin ik mijn eigen blaadje ' Electronic Diseases'.
ROBERT SMITH
1989 The Cure in Heerenveen! Ik loop in het hotel Boris Williams, letterlijk, tegen het lijf waarna Robert Smith mijn kant op komt. Ik sta als groot Cure fan (mijn bijnaam in die dagen is 'Cootje Cure' ) aan de grond genageld en de geweldige quote 'may I kiss you' laat Robert enigszins verlegen (beschaamd?) naar beneden kijken. Ik voeg de daad bij het woord en geef Robert een grote smakkerd op zijn wang. De rest van de avond gaat als een waas aan me voorbij, ik herinner me alleen nog wippende stelletjes op de tribune en een groepje meisjes dat roept 'We want The Mission*, Fuck The Cure!'. De volgende dag kan ik nog niet geloven dat ik mijn God gekust hebt. De foto van Robert en mij (met grote snor) koester ik nog steeds.
* The Mission speelde in het voorprogramma van The Cure. Wayne Hussey, voorman van The Mission, speelde in 2010 solo in Baroeg (waarover later meer).
* The Mission speelde in het voorprogramma van The Cure. Wayne Hussey, voorman van The Mission, speelde in 2010 solo in Baroeg (waarover later meer).
SPELLETJES MET DAVIDK
Aardappel, Boerenkinkel, Chaoot, Dwerg, Everzwijn, Flierefluiter, Geitekop, Hondelul, Imbeciel, Jan doedel, Krotekoker, Lul de behanger, Matenaaier, Neanderthaler, Odol, Pleurislijer, Quibus, Raddraaier, Slome, Treuzelaar, Uilebal, Vlegel, Wijf, Xenofoob, Yankee, Zenuwlijer.
Things you on tour in the bus: het abc van Oud Hollandsche scheldwoorden....
(Dingen die we eigenlijk doen in de bus, hehehe)
Things you on tour in the bus: het abc van Oud Hollandsche scheldwoorden....
(Dingen die we eigenlijk doen in de bus, hehehe)
STEREOTAXIC DEVICE
Begin jaren '90.
Het eerste bandje dat ik boek in mijn carriere is Stereotaxic Device. Een Amerikaanse electroband uit de stal van het KK-label. De band is geboekt voor een eenmalig Nederlands optreden in mijn jeugdhonk 'Quasi'. In hun contract staat een fikse cateringlijst waar toenmalig beheerder Barend een streep doorheen zet en noteert 'some tosties'. Op de avond zelf geeft de band een spetterend optreden voor een handjevol publiek, ze vonden de tosti's erg lekker :-)
Na hun optreden in Quasi nooit meer wat van de band vernomen.
Het eerste bandje dat ik boek in mijn carriere is Stereotaxic Device. Een Amerikaanse electroband uit de stal van het KK-label. De band is geboekt voor een eenmalig Nederlands optreden in mijn jeugdhonk 'Quasi'. In hun contract staat een fikse cateringlijst waar toenmalig beheerder Barend een streep doorheen zet en noteert 'some tosties'. Op de avond zelf geeft de band een spetterend optreden voor een handjevol publiek, ze vonden de tosti's erg lekker :-)
Na hun optreden in Quasi nooit meer wat van de band vernomen.
ROZZ WILLIAMS
09/04/1995:
Rozz Williams, voormalig zanger van cultband Christian Death, treedt samen met Gitane Demone op in Baroeg. Een gitzwart optreden dat niet door iedereen wordt begrepen en gewaardeerd. Na afloop van de avond drink ik een biertje met een stomdronken Rozz die me bedankt en tot ziens zegt. In plaats van naar de uitgang waggelt Rozz pardoes de toiletten in waarna ik hem ondersteun naar de uitgang.
1998: Rozz Williams berooft zich van het leven.
Rozz Williams, voormalig zanger van cultband Christian Death, treedt samen met Gitane Demone op in Baroeg. Een gitzwart optreden dat niet door iedereen wordt begrepen en gewaardeerd. Na afloop van de avond drink ik een biertje met een stomdronken Rozz die me bedankt en tot ziens zegt. In plaats van naar de uitgang waggelt Rozz pardoes de toiletten in waarna ik hem ondersteun naar de uitgang.
1998: Rozz Williams berooft zich van het leven.
VNV NATION
Ik weet niet meer welk jaar het was maar ik mag er graag prat op gaan dat ik de eerste boeker was die VNV Nation naar het vasteland haalde. Niet dat ik ze zo goed vond hoor maar mijn vrienden van Image Transmission bleven maar zeuren dat het zo'n leuk bandje voor hun voorprogramma was.
Uiteindelijk kwamen Mark en Ronan vlak voordat ze op moesten treden aan (ze hadden letterlijk de boot gemist) om er achter te komen dat de stekkers van hun apparatuur afweken van de stopcontacten op het vasteland. Na wat gehannes met soldeerbouten stonden ze uiteindelijk op het podium van Baroeg. Na 2 nummers had ik het wel gezien: een lange slungelige jongen op drums en een (te) dikke zanger, dit zou nooit wat worden...
(VNV Nation is een wereldberoemde band geworden en trekt nog steeds volle zalen, Mark Jackson is een beer van een vent en Ronan Harris e e n van meest charismatische zangers die de 'electro-scene' rijk is. In 2008 speelde de band als headliner op Baroeg Open Air. Image Transmission is al jaren ter ziele.)
Uiteindelijk kwamen Mark en Ronan vlak voordat ze op moesten treden aan (ze hadden letterlijk de boot gemist) om er achter te komen dat de stekkers van hun apparatuur afweken van de stopcontacten op het vasteland. Na wat gehannes met soldeerbouten stonden ze uiteindelijk op het podium van Baroeg. Na 2 nummers had ik het wel gezien: een lange slungelige jongen op drums en een (te) dikke zanger, dit zou nooit wat worden...
(VNV Nation is een wereldberoemde band geworden en trekt nog steeds volle zalen, Mark Jackson is een beer van een vent en Ronan Harris e e n van meest charismatische zangers die de 'electro-scene' rijk is. In 2008 speelde de band als headliner op Baroeg Open Air. Image Transmission is al jaren ter ziele.)
HEY HO, LET'S GO!
Al zo'n 25 jaar maak ik deel uit van de Nederlandse alternatieve scene. Een hoop gezien, een hoop gedaan en still going strong! Tijdens het stofzuigen bedacht ik me dat het leuk zou zijn om een aantal memoires met de wereld te delen, leuk? Misschien niet voor iedereen want degenen die mij een beetje kennen weten dat ik weinig censuur ken. Ik zal niet alle details noemen hoor, slechts sommigen :-) Veel leesplezier en kom regelmatig terug want ik zal met regelmaat nieuwe verhaaltjes neerzetten.
Marco van Belle
Marco van Belle
Abonneren op:
Posts (Atom)