Backstage, 25 jaar in de donkere hoeken van clubs.: JOY DIVISON VS FC BARCELONA

2011: Ik heb een aantal Nederlandse shows geboekt voor Peter Hook & The Light. Peter Hook is de voormalig bassist van de wereldberoemde band uit Manchester: Joy Division. Samen met The Light speelt hij de complete albums Closer & Unknown Pleasures. De band reist heel de wereld over, de kwaliteit druipt er vanaf en niets komt dichterbij het origineel dan deze shows. Op 28 mei speelt de band in een nagenoeg uitverkocht Paard in Den Haag, de sfeer en het optreden zijn geweldig, het publiek gaat uit zijn dak. Toch zitten de leden van de band met hun hoofd elders, uitgerekend tijdens het optreden van vanavond speelt hún Manchester United de Champions League finale tegen FC Barcelona.

In de weken van voorbereiding van dit optreden komt de ongelukkige samenloop van omstandigheden ter sprake, de leden van de band willen zó graag de finale zien dat ze vragen of ze eerder of later het podium op kunnen, beide opties blijken absoluut onmogelijk. Als compromis wordt er afgesproken dat het Paard er zorg voor zal dragen dat de wedstrijd opgenomen wordt en dat de band na afloop van het optreden de wedstrijd in de backstage kan bekijken. De afspraak wordt zelfs onderdeel van het contract...

Als we in de middag in het Paard arriveren staat er backstage inderdaad een televisie met een harddiskrecorder klaar, een medewerker van het Paard heeft de opdracht gekregen om er zorg voor te dragen dat de wedstrijd opgenomen wordt. Er ligt een a-4tje op de spullen dat duidelijk maakt dat iedereen van de apparatuur af moet blijven. De band heeft goede zin, de soundcheck knalt, zo ook de show.

Na afloop van de show kan men niet wachten op de wedstrijd, de complete band zit klaar voor de wedstrijd van het jaar, niemand weet de uitslag. Er volgt een kolderiek tafereel: de bandleden die net een stukje muziekgeschiedenis hebben voorgeschoteld aan een uitzinnig publiek zitten nu met bier en wiet te vloeken, schreeuwen en juichen tijdens een wedstrijd waarvan de uitslag al meer dan een uur bekend is. Ik ben de enige Barcelona-fan maar hou me gedeisd want het gezelschap is serieus bloedfanatiek. Barcelona is duidelijk beter dan United en komt op 1-0, even is het stil in de backstage. Als Rooney plotseling de 1-1 maakt gaat het gezelschap compleet uit zijn dak, omhelzen elkaar en roepen ' United! United!' een aantal hangen schreeuwerig uit het raam. Het stappubliek begrijpt er niets van en kijkt verbaasd naar boven, medewerkers van het Paard lachen zich rot. De rest van de wedstrijd neemt Barcelona het heft in handen, ze scoren 2-1 en later zelfs 3-1 wat uiteindelijk ook de eindstand is. Teleurgesteld, dronken en stoned neemt de band afscheid van het Paard en gaat richting hotel terwijl de gemiddelde fan van Joy Division in bed ligt met de herinnering aan een fantastisch optreden van een van hun helden.

Tijdens de wedstrijd zag ik Peter al chagrijnig kijken en steeds meer onderuit zakken, de stand was toen slechts 2-1. Achteraf zei hij dat hij bij deze stand toch maar even zijn mobiel had gecheckt voor de uitslag. Terwijl iedereen nog fanatiek zat te kijken wist Peter al dat zijn club, Manchester United, had verloren. Voor even was het leven weer net zo rot als vroeger...